Herdenking 4 mei 2020 met film kranslegging Raadhuisplein en toespraak burgemeester
De herdenkingsplechtigheden voor de slachtoffers, burgers en militairen die sinds het begin van de Tweede Wereldoorlog en daarna hun leven verloren bij oorlogshandelingen of tijdens vredesoperaties, zijn dit jaar totaal anders verlopen dan iedereen had kunnen bedenken. De stilte en leegte op de Dam in Amsterdam, maar ook in Voorhout, waren indrukwekkend. Een vreemde gewaarwording. Beperking van de huidige vrijheid is niet vergelijkbaar met de verschrikkingen van de oorlogsjaren. Vele Nederlanders beseffen nu eens te meer wat vrijheid betekent. ‘Vrijheid is nooit vanzelfsprekend’.
De Oranje Vereniging Voorhout (OVV) en de Historische Kring Voorhout (HKV) hebben in aanloop naar 75 jaar herdenking en viering intensief samengewerkt. Grote delen van die voorbereiding zijn vervallen of verschoven naar een later moment. Van de kranslegging op het Raadhuisplein is een filmpje gemaakt. Zie hiervoor het eind van deze pagina. Ook staat de toespraak van burgemeester Carla Breuer online.
BNS
Omdat ditmaal de herdenking in de Bartholomeuskerk en op het Raadhuisplein geen doorgang konden vinden, stonden beide verenigingen gezamenlijk en in kleine kring stil bij de slachtoffers. Bij de vlag die halfstok hing bij het Broederhuis Nieuw Schoonoord (BNS) en bij het herinneringsmonument voor de gesneuvelde voormalige BNS-leerlingen werd stilgestaan bij hun lot. Bij de vlag sprak HKV-bestuurder John Bakker over een bijzondere dag en een bijzondere plek. Een plek waar we normaal gewoon langs lopen. Het was 15.00 uur en voor de overste van de broedercongregatie, Br. Th. Blokland, was dat een bijzonder tijdstip. Vroeger moest hij op dat tijdstip uit zijn kamer komen om te bidden voor hen die in doodstrijd zijn. Dit om anderen de kans te geven te overleven. Hij memoreerde BNS-leerling Anton Marie ten Herkel, bijgenaamd Puut, die zonder na te denken in het water sprong om twee Voorhoutse meisjes te redden. ten Herkel sneuvelde in 1941. Bij het herinneringsmonument legden de voorzitters van de HKV en de OVV, Cok van Steijn en Ton Wolvers, bloemen. Na een korte stilte en gebed door de overste werd gezamenlijk het zesde couplet van het Wilhelmus gezongen.
Kolpingvrienden
Vervolgens zijn bij het Kolpingmonument, bij de ingang van de begraafplaats, herinneringen gedeeld aan de vijf leden van de vereniging Vader Kolping, die tijdens de Tweede Wereldoorlog hun leven gelaten hebben. Hier krijgen gesneuvelden gezichten, namen en verhalen, aldus Bakker, die ook kort het lijden van Titus Brandsma naar voren bracht. Kort na de oorlog werd dit monument opgericht, dat eerst een plek vond bij het voormalige Parochiehuis, later bij Huize St. Agnes geplaatst werd en nu bij kerk en kerkhof staat. Kees den Elzen ging in op het ontstaan en ontwikkeling van Vader Kolping. In Voorhout kende men voor de oorlog toneelvereniging Vader Kolping. Hier legden de beide voorzitters en de overste bloemen en werd het eerste couplet van het Wilhelmus gezongen.
Stoer
Tenslotte stond Bakker stil bij de twee oorlogsgraven op de Nederlands Hervormde begraafplaats. Twee leden van de protestantse gemeente, Boudewijn Timmers en Gerrit Jacob van Rheenen, die hun leven verloren als gevolg van de Duitse inval in dienst van het vaderland in mei 1940. In zijn jeugd was Bakker onder de indruk van zoveel ‘stoers’. “Later besef je dat het heel anders is. Zo snel hebben zij hun leven moeten geven.” Veelbelovende levens werden in de kiem gesmoord; prille liefdes werden afgebroken. Degenen die achterbleven moesten de kracht vinden om voort te gaan. Met het Wilhelmus en het leggen van bloemen werd ook een hier een saluut gebracht aan hen die vielen.
Vanzelfsprekend
Het Nationaal Comité schrijft dat vrijheid niet vanzelfsprekend is, dat het verteld en doorgegeven moet worden. Dat het de moeite meer dan waard is om de vrijheid te koesteren. Dat is met name in deze tijd van beperking van persoonlijk vrijheden een gevoelig onderwerp. In vertrouwen dat in volgende jaren weer gezamenlijk en breed herdacht kan worden, brachten dit jaar de OVV en de HKV op kleine schaal deze eer aan de slachtoffers.
Opdat wij niet vergeten
Op het lege Raadhuisplein werden in alle vroegte de kransen gelegd. Klik op de foto of op deze link voor de film.
Toespraak burgemeester Carla Breuer.
(Foto’s: Emiel van der Hoeven)
Wij zijn één